درد مزمن زانو

 

درد مزمن زانو یک حس درد، تورم یا حساسیت طولانی مدت دریک یا هر دو زانو است. دلایل متعددی می تواند منجر به ایجاد درد مزمن زانو شود . در فیزیوتراپی درمان های زیادی هم برای آن وجود دارد. تجربه ای که هر شخصی از درد مزمن زانو دارد متفاوت است. 

درد حاد زانو با درد مزمن خیلی متفاوت است . بسیاری از مردم درد حاد را در اثر آسیب یا سانحه تجربه کرده اند. درد مزمن به ندرت بدون درمان حل می شود و به حادثه ناگهانی خاصی مرتبط نمی شود. بلکه اغلب به صورت تدریجی در نتیجه علت ها و شرایط خاصی در زندگی روزمره فرد اتفاق می افتد.

 

شرایط یا بیماری هایی که می تواند باعث درد مزمن زانو شوند:

استئوآرتریت یا آرتروز زانو :  تخریب سطوح مفصلی (تخریب غضروف مفصلی)است که منجر به درد و التهاب در مفصل زانو می شود.

 

تاندونیت(التهاب تاندون)  : درد جلوی زانو که موقع بالا رفتن از سطوح شیب دار یا پله ها بیشتر می شود می تواند به علت تاندونیت باشد.

 

بورسیت(التهاب بورس): کار بیش از حد یا آسیب زانو به علت فعالیت تکراری زیاد می تواند باعث التهاب بورس ها شود. بورس ها بالشتک هایی نرم درون مفاصل بدن هستند که لابلای تاندون ها و عضلات و بعضا روی استخوان ها قرار میگیرند و درون آن ها مایع وجود دارد . کار بورس ها جلوگیری از سایش تاندون ها و اصطکاک بین آنها است .

 

کندرومالاسی پتلا یا ساییدگی کشکک : آسیب غضروف زیر کشکک زانو می تواند در اثر کندرومالاسی یا نرمی غضروف کشکک باشد که اغلب در اثر فعالیت های تکراری مثل زیاد بالا رفتن از پله ، راه رفتن سربالایی و سر پایینی ایجاد می شود .

 

نقرس: رسوب بلورهای ناشی از اسید اوریک می تواند منجر به التهاب و درد مفصل شود.

 

کیست بیکر: کیست ناشی از تجمع مایع سینویال در پشت زانو می تواند باعث کیست بیکر و درد شود.

 

آرتریت روماتوئید: یک اختلال التهابی خودایمنی باعث تورم دردناک می شود و می تواند باعث دفورمیتی مفصل و تخریب استخوانی شود.

 

دررفتگی: درفتگی کشکک زانو اغلب در اثر تروما ایجاد می شود و یکی از عوامل ایجاد درد مزمن است.

 

پارگی منیسک: پارگی هایی که به دلیل ضربه و آسیب و یا در اثر مرور زمان و فعالیت های تکراری ممکن است در عناصر مختلف زانو ایجاد شود یکی از علت های احتمالی درد مزمن زانو است.

 

پارگی لیگامانی: پارگی در یکی از چهار لیگامان اصلی زانو باعث درد مزمن می شود که شایعترین آسیب در لیگامان صلیبی قدامی (ACL) اتفاق می افتد.

 

تومور استخوانی: استئوسارکوما (دومین سرطان شایع استخوان) بیشتر درمفصل زانو اتفاق می افتد که دردهای مزمن را به دنبال دارد.

 

عواملی که ممکن است باعث بدتر شدن درد زانو شود:

آسیب های وارده به ساختار زانو می تواند باعث خونریزی و تورم شود که اگر به درستی درمان نشود می تواند تبدیل به یک مشکل مزمن شود .

اسپرین و استرین

کار بیش از حد

عفونت

پوسچر(قامت) و فرم بد بدن موقع انجام دادن فعالیت 

گرم نکردن قبل از شروع فعالیت فیزیکی و سرد نکردن بعد از آن

کشش نادرست عضلات

 

چه کسانی در معرض درد مزمن زانو قرار دارند؟

کسانی که وزن زیاد دارند در معرض خطر بیشتری برای مشکلات زانو هستند. به ازای هر کیلوگرم وزن اضافی زانو باید 4 کیلوگرم وزن فشار بیشتر را موقع راه رفتن، دویدن یا بالارفتن از پله تحمل کند.

 

عوامل دیگری که خطر درد مزمن زانورا افزایش می دهند:

سن

آسیب یا ترومای قبلی

تجربه فعالیت ورزشی یا فیزیکی شدید

 

 

علائم درد مزمن زانو :

 

علائم درد مزمن زانو در هر فرد متفاوت است و علت ایجاد کننده درد اغلب در حس بیمار موثر است. درد مزمن زانو ممکن است بصورت های زیر باشد:

درد مبهم دائمی

درد تیز و تیرکشنده موقع استفاده

ناراحتی سوزشی مبهم

همچنین ممکن است تورم و درد موقع لمس زانو ایجاد شود .

بطور مثال ، بورسیت یکی از علت های درد زانو است که از طریق راه های زیر درمان میشود:

ابتدا یخ گذاری روی ناحیه درگیر به مدت 15 دقیقه در هر ساعت برای 3 یا 4 ساعت. یخ را بطور مستقیم روی زانو استفاده نکنید. روی زانو را با یک حوله کتان بپوشانید. یخ را داخل یک کیسه پلاستیک بگذارید و سپس کیسه را روی حوله بگذارید.

کفش های مناسب بپوشید که پاهای شما را حمایت کنند و از بدتر شدن درد جلوگیری کنند.

 

 

تشخیص درد مزمن زانو :

 

برای تشخیص هر کدام از علت های درد زانو نیاز به تست های تشخیصی متفاوتی است. این مسئله در درجه اول  شامل تست ها و معاینات فیزیکی دقیق است و سپس در صورت لزوم آزمایش خون ، رادیوگرافی، سی تی اسکن ، MRI و یا سایر تست های تصویری است. در نهایت شرایط بیمار است که باعث می شود پزشک یا فیزیوتراپیست تعیین کند که از چه تستی استفاده کند تا مشخص شود چه چیزی باعث درد مزمن زانو شده است.

 

درمان درد مزمن زانو

هر علت پیش زمینه ای درد مزمن زانو نوع خاصی از درمان نیاز دارد. این درمان ها شامل موارد زیر است:

فیزیوتراپی شامل :

منوال تراپی ( درمان دستی ) :

         یک روش تخصصی در رشته فیزیوتراپی است. استفاده از این روش نه تنها بايد بوسیله فیزیوتراپیست ها صورت گیرد، بلکه گذراندن دوره‌های معتبر آموزشی تئوری و عملی نیز الزامی ‌است. موفقیت در انجام این روش درمان علاوه بر دارا بودن شرایط ذکر شده نیازبه تجربه کافی دارد.آگاهی متخصصین فیزیوتراپی از بیومکانیک بدن انسان و نحوه بوجود آمدن اختلالات فیزیکی در سیستم اسکلتی بدن، راهکارهای درمانی آنها را از طریق روشهای فیزیکی و حرکتی فراهم كرده است. مانيپولاسيون  یا منیپولیشن یکی از این راهکارها است كه با استفاده از مانورهای حرکتی دست روی ستون فقرات توسط دستان ماهر یک فیزیکال تراپیست  انجام مي‌گيرد.امروزه در دنیا مکاتب مختلفی به غیر از فیزیکال تراپی نیز در زمینه درمانهای دستی به فعالیت علمی ‌و تحقیقاتی و معالجه بیماران مشغول هستند مثل استیوپاتی و کایروپراکتیک ...

درای نیدلینگ ( سوزن خشک ):

                درای نیدلینگ یک تکنیک و روش جدید درمانی در فیزیوتراپی است که از یک سوزن بسیار نازک و مخصوص جهت مواردی مثل رفع و درمان گرفتگی و اسپاسم عضلات و نقاط ماشه ای(حساس) عضلات ، افزایش گردش خون موضع ، از بین بردن بافت های اسکار ناشی از جراحی و ... استفاده میشود...

لیزر پرتوان :

               کاهش درد ، کاهش التهاب ، کاهش بافت اسکار، افزایش متابولیسم سلولی ، بهبود فعالیت عروقی ، افزایش سرعت ترمیم سلولی از اثرات نوری - شیمیایی لیزر درمانی پرتوان محسوب میشوند .

دستگاه های لیزر کلاس 4 خروجی و قدرتی از0.5 وات به بالا دارند .که به آنها لیزر پرتوان گفته می شود لیزرهای کلاس2 و کلاس3 در طبقه بندی لیزرها به عنوان لیزرکم توان محسوب می شوند لیزرهای کم توان بدلیل قدرت کمتر خروجی ضعیف تر چگالی انرژی کمتری تولید می کنند . بنابراین برای اینکه دوز درمانی مناسب را به بافت مصرف برسانند در مقایسه با لیزر پرتوان از توانایی کمتری برخوردارند .

تمرین درمانی و حرکات اصلاحی  :

               خیلی از مواقع دفورمیتی ها و بدشکلی هایی در زانو و سایر مفاصل بدن وجود دارد که می تواند عامل  ایجاد درد زانو باشند . بنابراین فیزیوتراپیست ها با کمک دانش بیو مکانیک و علم کینزیولوژی می توانند با تجویز تمرینات درمانی مناسب و آموزش حرکات اصلاحی صحیح به بیمار ، کمک شایانی در بهبودی علایم و درد بیمار داشته باشند .

الکتروتراپی :

              تحریکات الکتریکی در فیزیوتراپی یک روش درمانی است که در آن در جریانات الکتریکی برای درمان اسپاسم عضلانی و درد استفاده میشود . تحریکات الکتریکی می تواند منجربه جلوگیری از تحلیل رفتن عضله و همچنین باز سازی فیبرهای عضلانی در اثر آسیب شود . متخصصین فیزیوتراپی الکترودها را روی پوست بیمار می گذارند تا عضله مورد نظر زیر پوست تحریک شود . با تحریکات الکتریکی توان عضلانی و خاصیت انقباضی عضله که ممکن است در اثر استفاده نکردن از عضله دچار نقصان شود حفظ می گردد 

 

درمان های دارویی

تزریق

عمل جراحی